همانند هر ارگانیسمی، سازه ها نیاز به اسکلتی برای پایداری دارند.
اسکلت فلزی پس از پی و بن سازه اولین مرحله از افراشتگی ساختمان است و ضمانت برپا ماندن
و مقاومت سازه بر گردن همین بافته های فلزی است.
با بزرگتر شدن سازه ها و نیز پیچیده تر شدن طرح های معماری همسازی با احجام عظیم بار
ساختمان در عین حفظ جزئییات گاه انتزاعی معماری مدرن وظیفه یک هسته متفکر مهندسی است که
به آخرین و دقیق ترین ابزارهای مهار فلزات مجهزاند و این بنیانهای سخت و سرد را به
بافتارهای پیچیده و ارگانیک معماری تبدیل می کنند.
سازورسازه همان هسته است که دانش فنی و تجهیزات روزآمد، آن را به یکی از مزیتهای جدی
رقابتی «آذرستان» و معدود بازیگران حوزه سازههای فلزی در احجام و پیچیدگیهای بالا بدل
کرده است
از انبوه پروژه های این حوزه میتوان به موارد روبرو اشاره کرد: